Ciekawe wieści przynosi nowy sondaż preferencji partyjnych TNS dla TVP Info. Przewaga PiS (31%) nad PO (24%) wynosi 7%, trzecią siłą polityczną okazuję się KNP (10%). SLD i PSL zajmują następne miejsca z kolejno 8% i 5% poparcia. Gdy spojrzymy na rozkład mandatów sporządzony na podstawie tego badania okazuje się, że PO, SLD i PSL mają za mało posłów aby zawiązać większościową koalicję. Jedynymi partiami, które mogą wejść w parlamentarny sojusz i powołać większościowy rząd są PiS i KNP. Zatem publicystyczne dywagacje o takiej właśnie koalicji nabierają znaczenia. Rozważmy kilka prawdopodbnych wariantów rozwoju tego typu sytuacji.
1) Koalicja PiS z KNP bez Korwin-Mikkego. Prezes KNP jest dla tego ugrupowania zbawieniem i przekleństwem zarazem. Powab jego kontrowersyjności przyciąga młodych, spragnionych wrażeń wyborców, filmiki na Youtube z jego wykładami biją rekordy popularności, podoba się wielu taka prosta, radykalna recepta na liczne społeczne problemy trawiące zwłaszcza pokolenie młodzieży w III RP. Jednak ta skłonność Korwina do fanaberii, efekciarstwa, odróżnienia się za wszelką cenę, może utrudnić partii poszerzanie bazy zwolenników. Młodzi prawicowcy wychowani na antykomunistycznej emocji z trudem przyjmują skrajną putinofilię, de facto prosowieckość byłego lidera UPR. Także postawa JKM ws.afery taśmowej wywołała wśród wielu fanów korwinizmu dezorientację. Stwierdzenia, że akcja ABW w redakcji Wprost powinna mieć miejsce wcześniej, przed publikacją pierwszych taśm, że owe nagrania w ogóle nie powinny zostać pokazane opinii społecznej idą w poprzek odczuciom elektoratu buntu, całkowitej kontestacji systemu. Zauważył to rezolutnie poseł Wipler i wbrew swojemu liderowi mocno zaznaczył swoją obecność w przekazie medialnym dot. tej kwestii. Właśnie prężna frakcja młodych ideowców, z Wiplerem, Berkowiczem, Dziamborem, Wilkiem która w KNP jest poważną siłą może dojść do wniosku, że czas Korwina i tzw.frakcji żubróweczki minął, że jego wizja polityczna jest celem niemożliwym do realizacji w całości. Idąc dalej tym słusznym tokiem myślenia, drogie im postulaty takie jak deregulacja, uproszczanie przepisów podatkowych, obniżka obciążeń fiskalnych można zrealizować tylko w ramach pewnego kompromisu w koalicji z PiS. Czy młodzi wolnorynkowcy okażą się na tyle silni i czy będą woleli postawić na polityczny realizm,? A może dalej wolą marzyć i snuć teoretyczne rozważania na forach w sieci....
2) Koalicja PiS z KNP z Korwin - Mikkem. I tutaj sprawa jest mocno niejednoznaczna bowiem sam Korwin-Mikke wysyła w niej sprzeczne sygnały. Od pewnego czasu śledzę jego wypowiedzi dotyczące PiS i Jarosława Kaczyńskiego. Z jednej strony mamy szereg niewybrednych epitetów. PiS to komuniści, Lech Kaczyński był zdrajcą, jego brat Jarosław popiera banderowców itd. Z drugiej zaś strony pojawiają się wypowiedzi przeciwstawne: w nich prezes PiS to polityk poważny, twardy, który nie kradnie bo nie dorobił się na polityce, parę razy wspominał, że zna się z Jarkiem od lat, co jakiś czas wraca snuty przez członków KNP scenariusz koalicji z PiS na zasadzie "my bierzemy resorty gospodarcze, a PiS resztę". Jan Rokita, sprawny obserwator polityczny zauważa z kolei, że Korwin darzy dużą estymą Kaczyńskiego, pod koniec kampanii do PE właśnie do niego zaadresował swój apel o postawienie Tuska przed Trybunałem Stanu, poparł byłego premiera w wyborach prezydenckich w 2010 roku i jest w stanie pójść na duże ustępstwa.
3) Może się także okazać, że różnice programowe między dwoma ugrupowaniami są za wielkie. PiS to wrażliwa społecznie chadecja, chce Unii Europejskiej ale mniej scentralizowanej, z większą rolą państw narodowych, to także partia jednoznacznie antyrosyjska. KNP to całkowite ideologiczne przeciwieństwo PiS: społeczny darwinizm i libertarianizm, jednoznaczny sprzeciw wobec wspólnoty europejskiej oraz poparcie dla pewnej podległości Polski wobec Rosji.
4) Oczywiście należy rozważać także wariant koalicji KNP z PO i rozpad klubu parlamentarnego tej formacji, gdzie część posłów popiera PiS lub PO.
